Dit is gebaseerd op de bepaling van D-dimeergehaltes en op de negatief voorspellende waarde (NPV) van de test. Een D-dimeerwaarde van minder dan 0,5 µg/ml, bepaald aan de hand van een methode die is gevalideerd bij deze indicatie, kan worden gebruikt om het bestaan van DVT of PE in de voorafgaande week uit te sluiten.

Het onderscheidend vermogen van de test kan worden verbeterd als hij wordt uitgevoerd na een evaluatie van het klinische risico aan de hand van een gevalideerde score die geschikt is voor de klinische situatie (DVT of PE), zoals de Wells-score. Het gebruik van dergelijke scores beperkt het gebruik van D dimeertests tot situaties die een klein of matig klinisch risico inhouden. 

Doorgaans wordt medische beeldvorming toegepast als eerstelijnsonderzoek wanneer er sprake is van een groot klinisch risico. Voor een klein of matig klinisch risico is een D-dimeerwaarde die kleiner is dan de uitsluitingsdrempel voldoende om een diagnose van DVT of PE in de voorafgaande week uit te sluiten. Vanwege het gebrek van specificiteit van hoge D-dimeerwaarden en de lage positieve voorspellende waarde (PPV) van de test, moet echter beeldvorming worden toegepast wanneer de D-dimeerwaarde de uitsluitingsdrempel overschrijdt.