Ziekte van von Willebrand

De ziekte van von Willebrand is de meest voorkomende erfelijke stollingsstoornis. De ziekte werd in 1926 voor het eerst in Finland beschreven door Erik von Willebrand die opmerkte dat jonge meisjes stierven aan een bloeding in de puberteit. Hij noemde deze aandoening ‘pseudohemofilie’. De geschatte prevalentie bedraagt ongeveer 1 % van de bevolking.
Het is bekend dat deze ziekte ook honden treft, voornamelijk Doberman Pinschers.